TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Yetiştirme yurtları, kimsesi olmayan çocukların barındığı, korunduğu, onların topluma kazandırılması yolunda eğitildiği kurumlar olması gerekirken, burada yetişen çocuklarımız 18 yaşını doldurduktan sonra sokağa terkedilmektedir. 18 yaşına geldiklerinde kalacak yerleri araştırılmaksızın sokağa atıldıkları, herhangi bir maddi gelir ve kalacak yeri olmayan bu kişilerin korunmasız ve çaresizlik içinde suç işleyebildikleri görülmektedir.

Anayasamızın sosyal devlet ilkesi gereği bu toplumsal yaraya acil çözüm bulunması gereklidir. Konuyu TBMM’nin ele alması ve çözüm üretmesi için Anayasa’nın 98 ve İçtüzüğün 104 ve 105’inci maddeleri gereğince Meclis Araştırması açılmasını teklif ederiz.

Aytuğ ATICI

Mersin Milletvekili

GEREKÇE

İktidarın uyguladığı ekonomik politikaların sonucu olarak ülkemizde işsizlik ve yoksulluk giderek artmaktadır.Buna bağlı olarak yoksulluk ve yokluğun zemininde gelişen suçlar da artmaktadır. Adalet Bakanlığı rakamlarına yansıyan cezaevleri nüfusu bunu desteklemektedir.  31 Aralık 2000'de hapishanelerde toplam 49 bin 512 tutuklu ve hükümlü varken, Ocak 2015 de bu rakam 158.537’ e ulaşmıştır. Bu olağanüstü artış, uygulanan hatalı ekonomi politikaları ve uygulanmayan sosyal devlet ilkesinin somut sonucu olduğu bilimsel bir gerçektir.

          Cezaevinde tutuklu ve hükümlü sayısında artışla beraber suça itilen çocuk sayısında da önemli artışlar vardır. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, güvenlik birimlerine suça sürüklenme ile getirilen çocuk sayısı 2008’de 62.430 iken 2012’de 100.831’ çıkmıştır. Suça itilen çocuklar içinde,yetiştirme yurtlarındaki çocuklar ve diğer sokak çocukları önemli bir yer tutmaktadır.

Yetiştirme yurtları kimsesi olmayan çocukların barındığı, korunduğu, onların topluma kazandırılması yolunda eğitildiği kurumlardır. Yetiştirme yurdunda barındırılan çocukların hayata sağlıklı bir şekilde hazırlanması 3 öğün yemek vermek ve uyku ihtiyacını gidermek değildir. Şefkat, ilgi ve geleceğe hazırlanması gibi, eğitim ve meslek edinme gibi özelliklerin de kazandırılması gereklidir. Yetiştirme yurdunda 18 yaşını dolduran çocuklar-gençler, işi, aşı, kalacak yeri, parası var mı yok mu bakılmaksızın sokağa terkedilmektedir. Yetiştirme yurtlarında kalan ve 18 yaşını dolduran çocukların önemli bir bölümünün benzer sıkıntıları yaşadığı, özellikle gidecek kimseleri olmayan bu çocukların kış şartlarında geceyi köprü altında, inşaat halindeki binalarda geçirdiği, açlık ve sefalet nedeniyle gasp ve hırsızlık gibi bazı suçlara bulaştıkları görülmektedir. Bu tablonun, toplumun geleceği olan bu çocuklar ve gençler adına bir kayıp olduğu gibi, toplum güvenliği ve sağlığı açısından da önemli bir tehlike oluşturduğu görülmektedir.

Yetiştirme yurtlarında başlarına gelmedik kalmayan çocukların yaşadıkları dramlar sık sık gazetelere konu olmaktadır. Bunun dışında, suça itilen çocuklarla beraber yetiştirme yurtlarından savunmasız ve güvencesiz şekilde sokağa bırakılan gençler sıklıkla hâkimlerin karşısına gelmektedir. Hâkimlerimiz,güvencesiz şekilde sokağa bırakılan gençlerin bu sorununun ve yaşanan dramların çözülmesinin sosyal devlet ilkesi gereği olduğundan hareketle İktidarı da muhalefeti de göreve davet etme gereği duymuşlardır.

Anayasamız ’da yazılı sosyal devlet ilkesi gereği olarak, Devlet, ihtiyacı olan her vatandaşı korumak kollamak, çocukları yetiştirmek zorundadır. Yurtlarda barınıp da yaşı gereği dışarı bırakılacak gençlere iş bulma veya geçimini sağlayacak ve barınacak miktarda maaş verilmesi şarttır.

Yetiştirme yurtlarında yaşayan çocukların yaşam şartlarının iyileştirilmesi, eğitim ve donanımlarının yeterli hale getirilmesi hayati önemdedir. Bu konularda yapılacakların tespiti ve gerek duyulan yasaların ortaya konması için Yetiştirme Yurtlarındaki Çocukların Sorunlarının Araştırılması amacıyla bir komisyonu kurulması acil bir gerekliliktir.