Önceki yazımızı, HARUN ARSLAN BEY’e, bizim de son derece zevk alarak gittiğimiz, kendisinin işlettiğini tahmin ettiğimiz , POZCU BOTANİK “” restaurant’ın”” neden kapandığını veyahut kapatıldığını, bir yazısında açıklamasını rica ederek bitirmiştik.

((Meraklısına not: BOTANİK rest. Şimdiki DUMLUPINAR imam hatip den,batıya doğru, sağ taraftaki kaldırımı takip ettiğinizde, hemen önünüze gelecek olan, bir askıda size bakan KIRMIZI bir TRAKTÖRÜN bulunduğu yerdir.))

BAŞLANGIÇ :

“” otobandan gelip, Kuyuluk sapağından " kente" girin. Az ilerde, aracınızı sağa çekin, durun ve aşağıya bakın.

Yani mezitli/ mersin / Tarsus aksına / çizgisine bir bakın.

YİNELİYORUZ…

“”Tit”” , Türk intikam tugayının kısaltılması değildir.
Peki nedir!
Yerinde sayması istenen bir toplumun önüne tutulan , bir avuç havuçtur; dikine sosyo/ ekonomik güç birikiminden ziyade, yalnızca yatay/ nicel birikime dayalı, sayısal çoğalan bir ekonomik yapı, sosyo/ ekonomik gelişme sosyolojisinde, turizm inşaat tekstil / tit şeklinde simgelenir diyoruz.

Bu devinim , çağdaşı yakalayamaz.

Sorun/ sorunsal, ana girdi olan tarımın, endüstrileşmesini sağlayıp , yüksek katma değer yaratarak, istihdamı da dikey olarak sürüklemek şeklinde vücuda gelir.

(( BURASI ÇOK ÖNEMLİ ))

Mersin seçilmiş/ atanmışlarının, bu bariz gerçeği görüp, değerlendirme psişik yeterlilikte olduklarını düşünmüyorum.

Hiç bir zaman da olmamışlardır.

Olabilecekler de, kendilerince haklı nedenlerle, SUTRE gerisindedirler.

Mersin de haliyle, ülkenin ,ortalama gelişmişlik düzeyinden farklı bir kent(!) değildir,hiçbir zaman da olmak gibi bir derdi olmamıştır.

Çünkü “bostandan dışarı kabak olmaz”.

Mersin de, büyük TÜRKİYE bostanının içindeki kabaklardan birisidir.

MERSİN deyince, ah tantuni vah ciğer keaap caaanım kerebiç ve cezerye vah leymun memleketi demek, aklen hoyratlıktır, KARAGÖZ/HACİVAT oynamaktır.

GERÇEKLE hiçbir zaman örtüşmez.Vakit kaybıdır,israfdır.

ÖRNEĞİN :

Yıllardır , MERSİN kent içi , ulaşım MASTER planı yapılacaktı(r).

YAPIL(MA) DI(mı)…

MERSİN de TÜRKİYE gibi, kendi öz evlatlarınca, katledilen  ve edilmekte olan bir kenttir.

Mersin de, TÜRKİYE gibi, bir “”koltuğa”” oturanların, yıllarca kalkmadığı, etinden sütünden tüyünden yumurtasından yararlanılan , garip bir sosyolojik varlıktır.

DÜNYADA, tüm insanların , oturduktan sonra kalkmak istedikleri tek bir KOLTUK vardır:

O da “”DİŞÇİ KOLTUĞU”” dur…

Ben, MERSİN “” basınında” ilk yazımı, NİSAN,1986’da , SONHABER gazetesinde yazmıştım.ARADAN tastamam, 34/otuzdört yıl geçmiş.

Bu geçen 34/otuzdört yılın , konu ortalaması,hep aynıdır.

Başkasını bilmem ama, şahsen , 34 yıl aynı konuyu, ton farklarıyla sürekli yazmak zorunda kalmak, ne acıdır…

ZANNEDİLİR ki, Avusturya Almanya Finlandiya gibi, görece gelişmiş ülkeler, bu gelişmişliklerini , kültür sanat spor gibi unsurların, özgürce uygulanmasına borçludur.

TÜRKİYE’de entelektüel/aydın olmadığı için, “bu borçlanmanın” temeline, ÖZGÜR AKILLA bakamazlar.

ÖZGÜR AKIL, hiçbir dinin ideolojinin siyasal/rejim anlayış sarmalının tekeline, aklını emanet etmemek demektir.

İşte “ o akılla” baktığında görür ki, temeldeki İTKİ, TOPLUMUN en alt yapısında, sarsılmaz ve  herkese eşit uzaklıkta duran , bir devlet anlayışı vardır.

Biz de ise, tam aksine, DEVLET/HÖKMAT, eşit uzaklıktan “çok” uzakta, “merkez kal” güçlere, yani kendini İKTİDAR edenlere “eşit “ yakınlıkta olduğundan, MERSİN’den fazlaca bir şey beklemek , salatalıklık olur.

ASLINDA hıyarlık diyecektim amma utandım, demedim.

SONUÇ: Mersin dün neydi ki bugün ne olmasını diliyorsunuz!

ZİYA KESKİNIŞIK Ağabeyim’iz, kaç yıldır , fotolarla,delil sunuyor!

Ehhh gerisi,üç nalla bir çivi diyecem amma…