Rahmetli anneannem, dinin gerekli koşullarını tam bir ibadet sadakati ile yerine getiren, hac farizasını gerçekleştirmiş mümin bir kadındı.  Mütedeyyin kavramına uyan, başörtüsü kullanan, ancak son yılların kısmen saptırılmış modası haline dönen türban kavramına asla uymayan bir Türk Kadını idi. 

Tanrı vergisi çok özel bir mizah anlayışı vardı.  En çapraşık konuları ve özellikle de aile içi tartışmaları yerinde kullandığı kara mizahi üslubu ile çözümleyen, kanımca Nasrettin Hoca ocağından el verilmiş bir kadın olarak bilinirdi.  Sorunları çözerken kullandığı mizahi dil sonrası hem dinleyenleri güldürür ve hem de kendisi kahkahalarla ve de içtenlikle gülmeyi becerirdi.

Merhume anneannem, fevkalade iffetli bir kadındı.

Rahmetli annem, dini vecibelere saygılı, çoklukla eşarp kullanan, giyiminde asla tesettüre ödün vermeyen bir Türk Kadını olarak yaşamıştı.  Döneminin kız meslek okulunu bitirmiş, bu nedenle birçok becerileri olan bir ev kadını olarak yaşamını sürdürmüştü. 

Annesi kadar olmasa da kendisinin de espri anlayışı gelişmiş, yerinde gülmeyi bilen ve gerektiğinde de kahkaha atmayı zarafet içinde becerebilen bir kadındı.

Annem, tıpkı annesi gibi fevkalade iffetli bir kadındı.

Merhume eşim, üniversite diploması olan ve üzerine bir de lisans yapmayı başarmış bir Türk Kadını olarak, basını iyi izleyen ve esprili zekâsını da etrafta Nasrettin Hoca’nın kadın temsilcisi olarak ünlenmiş kayınvalidemden almış bir kadındı.  Tıpkı annesi gibi, taşı gediğine koyacak esprilerle sıklıkla kahkahalarla gülebilen bir eşti.

Belki yaşamı boyunca bolca gülebilmesi temennisi ile adını da ‘Gülen’ koydukları merhume eşim, fevkalade iffetli bir kadındı.

Kafa yapıları yüzyıllar öncenin cahiliye dönemine takılarak algıları örümcekleşmiş bazı siyasilerin “İffetli kadın gülmez!” takıntısını, yaşarlarken duymuş olsalardı inanıyorum ki; ailemin iffetli kadınları olan merhumelerim anneannem, annem ve eşim, bu çarpık sözlerin çıktığı ağızların içine iffetli oldukları için akıtamayacakları bedensel sıvılarını belki de güldükleri için tutmakta zorluk çekerek, bu söylemin yarattığı cehaletin neden olduğu kahkaha ile gülme krizine kapılarak sonunda donlarına işerlerdi!..

                                                                                                    Erdal Akalın (02.08.2014)