Bu kısa öykü, bizim köyün şoförü Ahmet’in baş rol oyuncusu olduğu bir yaşanmış hikayenin kısaltılmış şeklidir. Ben, bu yaşanmış olayı bana anlatanların yalancısıyım.

Bizim köyün yeni şoförü Ahmet, eski mesleği olan köy camiisinin müezzinliğinden istifa ederek yeni bir iş kurmak adına minibüs şoförü olmak yolunu seçmiştir. Askerlik sırasında öğrendiği araç kullanmayı terhisini takiben şoför ehliyeti almakla pekiştirdiği için, bu yeni iş seçimine heveslenmişti. 

Ahmet, biriktirdiği birkaç para ile peşinatını yatırarak taksitle aldığı Peguot (Pejo) marka minibüsün üzerini yazdırarak, aracın önünde de kurban kestirmek inceliğini göstererek dualar eşliğinde ilk sefere çıkmıştı.

Ahmet’in ilk seferi yeni araba ile kente gitmek isteyenlerin özel heyecanları nedeni ile tıka basa dolmuş, hatta birkaç kişi ayakta gitmeye de razı olmuştu.

Ahmet, kontak anahtarını keyifle çevirerek ve besleme çekerek alkışlar arasında yola koyulmuştu hemencik.

Yola koyulmaya koyulmuştu da araba gittikçe hızlanıyor, kasislere hızlı girdiği için kimi yolcular zıplayarak kafasını arabanın tavanına çarpıyor; hızla girilen virajlar nedeni ile savrulan arabanın kenarlarına çarpıyorlardı.

Sonunda da yolculardan bir tanesi Ahmet’i uyarmak istemişti;

-         Ahmet kardeş, biraz yavaşla, yoksa bir yere çarpacağız.

Ahmet yanıtlar konuşan yolcuyu;

-         Sen Pejo’yu biliyon mu?

Köy minibüsü yolcusu bu, nereden bilsin ki;

-         Hayır.

Şoför Ahmet ;

-         O zaman sen susacan!

Araba daha da hızlanmıştır yolda.   Banketlere vurup tekrar yola inmekte ve resmen yolda savrulmaktadır artık.

Yolculardan yaşlı olan bir tanesi uyarmak ister Ahmet’i;

-         Oğlum Ahmet, lütfen biraz yavaş. Ben kalp hastasıyım ona göre git.

Ahmet;

-         Sen söyle bakayım, Pejo’yu biliyon mu?

Yaşlı yolcu nereden bilsin Pejo’nun ne menem bir şey olduğunu.   Sessiz kalınca, Ahmet;

-         O zaman sen de susacan!

Bu sırada minibüs yokuş aşağı kavisler çizerek hızla inmektedir. Arka sıradan bir kadın;

-         Ahmet Kardeş, biraz yavaşla, hamileyim. Bu gidişle heyecandan düşük yapacağım.

Ahmet umursamaz ve sorar kadına;

-         Sen Pejo’yu biliyon mu, bilmiyon mu?

Hamile kadın mırıldanır;

-         Nereden bilecem be Ahmet Kardeş.

Şoför Ahmet terslenir;

-         O zaman susacan!

Araba artık kontrol edilemz hıza ulaşmış, hoplamaktan ve zıplamaktan yolcuların nefesi kesilmiştir. Arka sıradan bir genç uyarır Ahmet’i;

-         Yetti be Ahmet Abi, yavaşla biraz.

Ahmet, konuşur yeniden;

-         Sen Pejo’yu biliyon mu?

Delikanlı söyler yanıtını;

-         Evet, biliyorum. Ne olacak!

Ahmet telaşla konuşur bu kez;

-         Kurban olayım, çabuk söyle bunun freni nerede?!

İşbu kısa öyküyü; gerek dış politikada ve gerekse iç siyasette kasislere girip çıkan, virajlarda savrulan ve sık sık bankete toslayan AKP İktidarı’na ithaf ediyorum!.