Yakın olduğumuz için bu iki hanımın tüm sözlerini işitmek mümkündü.

       Konu Mersin olduğu için de biraz daha yana kaydım.

Konuşmalardan bu hanımlardan birinin Mersin’e ilk kez geldiği ve misafir olduğu da anlaşılıyordu.

Çünkü ilk izlenimi Belediyenin iyi çalışmadığı olmuş.

Nedeni,  kaldırımlarda özellikle bayanların yürüyemeyecekleri kadar kötü durumda olmasıymış.

Ekledi.

Belediye başkanınız Mersin’de hiç caddelere çıkıp yürümüyor mu ki size bu rezaleti yaşatıyorlar ?.

Dönüp, evet haklısınız.

“Mersin Büyükşehir Belediye Başkanımız seçim propaganda dönemi dışında cadde ve kaldırımlarda görülmez.

O, son model makam aracı ile belediyenin arkasındaki asansörün bulunduğu özel giriş kapısına gelir, bir adımda asansöre girer, bir katı asansör ile çıkıp makam koltuğuna oturur.

Ve, gün biter.  

Belediye başkanımız yine ;

Bir katı asansörle iner, bir adımda kapısı açılan makam aracına girer ve gider”, demek istediysem de son anda vazgeçtim.

Bir başka diyaloga ise dolmuşta şahit oldum..

Yolcu şoföre kızarak seslendi.

“Şoför efendi şu arabayı sarsmadan süremez misin ?”.

Şoförün cevabı kısa ve net oldu.

“Sen bu şikayetini git Macit Özcan’a yap, yolların halini görmüyormusun ?.

Bunun üzerine birkaç tamirci aradım ve sordum.

“Son aylarda araçlarda meydana gelen en çok arıza şikayeti nedir”..

Cevap beklediğim gibi oldu.

Amortisör patlakları ve alt takım arızası.

Bir başka soruna gösterilen tepki ise şöyle ;

Yağmurlu bir gündü.

Göle dönüşen yoldan karşı kaldırıma geçmek için sığ bir yer ararken hızla geçen bir aracın çamurlu su banyosu yaptırdığı bayan’ın öfke ile önce, “Allah kahretsin”.     

Sonra yine Türkçe olarak ;

“Böyle belediye olmaz olsun” dedi ve devamında ise, anlayamadığım bir dil olan Arapça bağırarak bir şeyler söylediğini duydum.

Vatandaş haklı.

Mersin’de yaşamak gittikçe çekilmez bir hal alıyor.

Hele, Mersin’de yaşamak zorunda olan özürlülerin durumu ise çok daha zor.

Daracık kaldırımlar ve nedendir bilinmez, tam orta yere konulan trafo kutuları, elektrik direkleri, yürümenin cambazlık istediği Mersin kaldırımlarını daha da geçilmez hale getiriyor.

Tekerlekli sandalyeye mahkum özürlülerimiz trafiğin tam ortasında canlarını tehlikeye atrak teker çevirmek zorunda kalıyorlar.

O nedenle ;

Kimse Mersin halkının gözünün içine baka, baka, Mersin’in bir dünya kenti, bir külttür ve sanat şehri, bir spor şehri, bir turizm kenti olduğunu söyleyerek yalan söylemesin.

Yazımın girişinde konuşmalarına istemeden kulak misafiri olduğum bayanlardan misafir olan arkadaşına sorduğu şu soruyu yazmayı unuttum.

 “Mersinde denize nereden giriyorsunuz”.

       Mersinli bayan sanırım “denizi olan bir şehirde denize giremediklerini söylemeye utanmış olmalı’ ki cevap veremedi.

Ancak ben biliyorum Mersin’linin nerede denize gireceğini..

Macit Özcan’ın seçim afişiydi, billboardlarda görmüştük.

Bilgisayar tekniği ile plaja dönüştürülmüştü Adnan Menderes kültür parkı.

İşini yalansız, dolansız yapan ve saygıyı hak eden herkese saygılar.

 Ziya Keskinışık

E-mail- “gazeteciziya@mynet.com”